Τα λόγια της μητέρας της:
“12 ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 2013,ΩΡΑ 2,50 Μ.Μ ΚΑΙ ΗΜΕΡΑ ΔΕΥΤΕΡΑ……
Τρια χρονια….Σαν σημερα….
Ο πατερας της την πυροβολει 2 φορες εξ επαφης στο κεφαλι για να εκδικηθει εμενα κ να ευχαριστησει τον εγωκεντρισμο του…
Καταφερε να την καθηλωσει….
Καταφερε να την κανει να ζει μεσα σ ενα σωμα που δεν υπακουει…
Καταφερε να της διαμελισει τα ονειρα της….
Καταφερε να της σβησει τον εγκεφαλο της,να κλεισει το στομα της.να μην ελεγχει το σωμα της κ οτι αφορα αυτο….
Καταφερε να την κανει να μην μπορει να ζητησει τιποτε….
ΔΕΝ ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΟΜΩΣ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ ΝΑ ΠΑΨΕΙ ΝΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ!
Σαν σημερα πριν τρια χρονια…..
Σας παρακαλω μια προσευχη για την Ασπασια μας….”
Πριν τρία χρόνια λοιπόν…
Πόση κακία άραγε να υπάρχει σ’ αυτόν τον κόσμο;
Πόση δύναμη για ζωή όμως έχει η Ασπασία μας;
Πόσο μεγαλείο ψυχής έχει η γλυκιά μανούλα της Σπυριδούλα;
Πόση αγάπη σκορπούν καθημερινά μάνα και κόρη, κόρη και μάνα;
Πόσο όμορφο χαμόγελο έχει η Άσπα της καρδιάς μας;
Πόσο όμορφη ήταν και πόσο πανέμορφη είναι και τώρα;
Με πόση λαχτάρα περιμένω να μάθω νέα σας;
Πόσο πολύ σας αγαπώ;
Πόσο πολύ μου έχετε αλλάξει τη ζωή;
Πόσο πολύ πρέπει να σας ευχαριστώ;
Πόσο πολύ ευγνωμονώ το Θεό που σας γνώρισα;
Ο Θεός μαζί σας…
Οι προσευχές μας…συντροφιά σας!!
