Αίτηση για το Αρθρο 106Β -πτώχευση εν λειτουργία- υπέβαλε η Μαρινόπουλος ΑΕ, η οποία συζητείται το μεσημέρι της Τρίτης στο Πρωτοδικείο, της οποίας η συζήτηση, που αναμένετο να γίνει σήμερα (Τρίτη) στο Πρωτοδικείο, αναβληθηκε για την 1η Ιουλίου, μετά από παρέμβαση πιστωτών της εταιρείας. Με εντολή του Δικαστηρίου έως τότε δεν θα μπορούν να γίνουν αναγκαστικές εκτελέσεις στην Μαρινόπουλος..
Ειδικότερα, κατά τη διάρκεια της διαδικασίας στο Πρωτοδικείο εκπρόσωποι πιστωτών που πληροφορήθηκαν ότι συζητείτο η υπόθεση παρενέβησαν την τελευταία στιγμή με επιχείρημα την θέλησή τους να ασκήσουν κύριες παρεμβάσεις με αίτημα την απόρριψη της αιτήσεως.
Κατόπιν αυτού το δικαστήριο ανέβαλε τη συζήτηση για την Ιη Ιουλίου στις 11:00 προκειμένου να κληθούν στη συζήτηση βασικοί πιστωτές της εταιρείας, όπως επίσης το ΙΚΑ και το Δημόσιο.
Με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί η αγορά τις τελευταίες ημέρες το θρίλερ που βρίσκεται σε εξέλιξη καθώς τυχόν κατάρρευση της Μαρινόπουλος ΑΕ θα συμπαρασύρει εκατοντάδες εταιρείες.
Η κατ’ αρχήν συμφωνία με τη Σκλαβενίτης ΑΕΕ φαίνεται ότι πλέον δεν ισχύει, κάτι το οποίο εμμέσως υπονοεί και η ανακοίνωση που εξέδωσε η διοίκηση της Μαρινόπουλος την περασμένη Τετάρτη η οποία κάνει λόγο για «συνεχείς συζητήσεις με τις τράπεζες».
Οι ληξιπρόθεσμες οφειλές – αυτές που έχουν υπερβεί κατά πολύ τον χρόνο συμφωνίας αποπληρωμής – προς τους προμηθευτές είναι αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια ευρώ – ορισμένες εκτιμήσεις κάνουν λόγο για 500 εκατ. ευρώ -, με αποτέλεσμα πολλές προμηθευτικές επιχειρήσεις προκειμένου να περιορίσουν την έκθεσή τους σε ενδεχόμενο κίνδυνο να έχουν μειώσει σημαντικά τις παραδόσεις προϊόντων.
Πληροφορίες του «Βήματος της Κυριακής» ανέφεραν ότι τις τελευταίες ημέρες οι συστημικές τράπεζες απευθύνονται στους προμηθευτές της Μαρινόπουλος ΑΕ και ζητούν να μάθουν τον βαθμό έκθεσής τους, δηλαδή πόσα χρήματα τους οφείλονται.
Ολη η αγορά με κομμένη την ανάσα παρακολουθεί ένα θρίλερ που δεν είναι απλώς για γερά νεύρα, αλλά στη σημερινή συγκυρία φαντάζει εξαιρετικά τρομακτικό.
Πώς ο «μεγάλος ασθενής» οδηγήθηκε στο αδιέξοδο
Ολοι γνώριζαν ότι ο «μεγάλος ασθενής» της ελληνικής αγοράς ήταν ο όμιλος Μαρινόπουλου, κυρίως διότι οι σχέσεις που οικοδόμησε με τους προμηθευτές του στη διάρκεια των τελευταίων τριών δεκαετιών ήταν εν πολλοίς ανορθολογικές και στην περίοδο μάλιστα της κρίσης οδηγήθηκαν στο όριο του παραλογισμού.
Οι συνεχείς εναλλαγές του μάνατζμεντ από το 1999 που συνεργάστηκε μετοχικά με την Carrefour και ως πρόσφατα υποδείκνυαν, αν μη τι άλλο, ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα στη διαχείριση της εταιρείας.
Στην περίοδο της κρίσης η κατάσταση επιδεινώθηκε αποφασιστικά όταν η διοίκηση της εταιρείας ακολούθησε μια επί της ουσίας καταστροφική εμπορική πολιτική. Τραβώντας πίσω τις πληρωμές των προμηθευτών της ακόμη περισσότερο χτύπησε τις τιμές σε σημείο που της προκαλούσαν υψηλές ζημιές, αποβλέποντας όμως στη συγκέντρωση της αγοράς – δηλαδή, δημιουργώντας πρόβλημα στους ανταγωνιστές της, οι οποίοι ή θα αναγκάζονταν να πουληθούν στην ίδια ή θα έκλειναν. Αυτή η εμπορική συμπεριφορά ανέβασε τον ανταγωνισμό στο «κόκκινο» στον κλάδο των σουπερμάρκετ.
Δεν επρόκειτο για τετραγωνισμό του κύκλου αλλά για ένα απελπισμένο σχέδιο εξασφάλισης μετρητών, δηλαδή ρευστότητας.
Αυτή όμως η συμπεριφορά προσέθετε νέες ζημιές και το πρόβλημα μήνα με τον μήνα οξυνόταν. Το αποτέλεσμα ήταν να μην μπορεί να περιορίσει πλέον τις μεγάλες προσφορές γιατί μειωνόταν ο αριθμός των πελατών της. Επρόκειτο τελικά για έναν φαύλο κύκλο ο οποίος απειλούσε με καταστροφή την ίδια την εταιρεία. Από τον Ιούλιο του 2015 και την επιβολή των capital controls το πρόβλημα οξύνθηκε, για ένα διάστημα σταμάτησαν οι πληρωμές των προμηθευτών της και ο πανικός άρχισε να απλώνεται στην αγορά.
Τότε, έπειτα από εσωτερικές ανακατατάξεις στην οικογένεια Μαρινόπουλου, την εταιρεία πήρε η οικογένεια του κ. Λεωνίδα Μαρινόπουλου. Εν πάση περιπτώσει, η οικογένεια αιφνιδίως – πιθανόν συζητώντας με τραπεζίτες – απευθύνθηκε στους μετόχους της Σκλαβενίτης ΑΕΕ, την οικογένεια Σπύρου Σκλαβενίτη, προτείνοντάς τους μιας μορφής συνεργασία που θα μπορούσε δυναμικά να έχει ακόμη και τον χαρακτήρα μιας στρατηγικής συνεργασίας αν εν τω μεταξύ η κατάστασή της δεν παρουσίαζε τέτοια ταχύτατη επιδείνωση.
Οι αρνητικές εξελίξεις που πήραν διαστάσεις χιονοστιβάδας εκδηλώθηκαν αρχικά από τα τέλη του Μαΐου. Αναλυτικότερα στα τέλη του Απριλίου επιχειρήθηκε η εξομάλυνση των σχέσεων της Μαρινόπουλος ΑΕ με τους προμηθευτές της – με την παρουσία τραπεζικών στις συναντήσεις -, καταγράφτηκαν οι οφειλές, πληρώθηκε ένα μέρος τους και προσδιορίστηκαν οι χρόνοι αποπληρωμής των υπολοίπων. Αλλά στα τέλη του Μαΐου προμηθευτής στον οποίο οφείλονταν περί τα 14 εκατ. ευρώ πήγε να πληρωθεί μέρος της συμφωνίας και έκπληκτος άκουσε τα αρμόδια στελέχη της Μαρινόπουλος ΑΕ να του λένε πως δεν ισχύει γιατί δεν υπάρχουν χρήματα στο ταμείο.
Παρόμοια περιστατικά επαναλήφθηκαν τις επόμενες ημέρες, οι αντιδράσεις πήραν δικαστικό χαρακτήρα και η κατάσταση οδηγήθηκε στο σημερινό αδιέξοδο. Τα νέα δεδομένα που διαμορφώθηκαν εξ αυτού του λόγου, συμπεριλαμβανομένων των νομικών προβλημάτων που εμφανίστηκαν, έκαναν αποτρεπτικό το ενδεχόμενο υλοποίησης της συγκεκριμένης συμφωνίας με τη Σκλαβενίτης ΑΕΕ.
