Δούλεψα 36 χρόνια στην Εθνική Τράπεζα, από αυτά παραπάνω των είκοσι σε ταμείο. Η ομορφότερη μέρα του μηνός ήταν η ημέρα πληρωμής των συντάξεων.Η σχέση που είχε αναπτυχθεί μεταξύ εμένα και των συνταξιούχων ήταν ανθρώπινη και πάρα πολύ ευχάριστη.Το χαμόγελο, οι συζητήσεις και οι ευχές που δεχόμουν περίσσευαν.Τρία χρόνια μακριά πλέον, σκεφτόμουν με νοσταλγία αυτές τις ημέρες.
Κι όμως για Πρώτη Φορά δεν θα ήθελα για κανένα λόγο να τους έχω μπροστά μου. Δεν θα μπορούσα να αντικρίσω τα πρόσωπά τους στον εξευτελισμό που τους οδηγούσε μια Κυβέρνηση της Αριστεράς.
Δεν θα άντεχα να παρακολουθήσω τη διαδρομή τους, Ταμείο – Φαρμακείο και κατ ευθεία στην εκκλησία για ένα πιάτο φαγητό
Ντροπή!!!
